Steenfabriek van Heckel, 1911
Dit schilderij spat van zijn doek af. Het voelt bijna alsof ik er zelf sta en door mijn oogharen exact dezelfde kleuren zie. En de wind voel prikken in mijn neus en het gras kan ruiken. Kijk, daar sta ik, bij die blauwe streep.
Dit kunstwerk geeft mij een goed gevoel. Het is niet onheilspellend en ook heb ik niet het idee dat er hardwerkende arbeiders worden afgeranseld in dit gebouw. Het is pais en vree, en daar houd ik wel van. Of heeft dit te maken met dat er geen mensen staan afgebeeld?
Groen, de kleur van natuur. En oranje, geel, de kleuren van de zonnebloemen van Vincent en van de lente. De dikke kwast maakt het af.
